Kedilerin Babası ! Ebu Hureyre..
1- `Kedi` necis (pis) değildir. 2- Artığı da necis olmaz, o bakımdan arta kalan su ile abdest alınır. 3- Kedinin su ve gıda ihtiyacını karşılamak ve bu hususta kolaylık sağlamak sünnettir.
Böyle bir haber başlığı açmış olmamız zihninizde farklı yorumlara sebep olacaktır eminiz fakat sevgimizin ana başlığı kediler İnsanlar kedileri ya çok sever ya da nefret eder. İkisinin ortası nâdirdir. Kedilerden bahsedildiği zaman bazı insanlar, kedilerin ne kadar çekilmez ve nankör hayvanlar olduğunu söylerler. Bu tarz insanlar çoğunlukla ya kedi beslememiş ya da bir şekilde birlikte yaşadıkları kediyle bütünleşememiş insanlardır.Şayet kedileri seven birileri iseniz, bu kişilerin konuşmalarındaki soğukluğa ve nefrete bakarak, bambaşka ve yabancı bir hayvandan bahsettiğini bile düşünebilirsiniz. Veya tam tersi…Siz kediler hakkında böyle düşünüyor olabilirsiniz; dolayısı ile kedi seven birisinin, nasıl bu şekilde olumlu konuştuğunu anlamıyor olabilirsiniz
Gerçek Adı, Abdurrahman b. Sahr..
Hikâye şudur ki : Ebû Hüreyre bir gün kaftanının içinde küçük bir kedi taşıyordu. Hz. Muhammed onu gördü ve buyurdu ki:- Nedir bu?
- Kedicik.
Bunun üzerine Hz. Muhammed ;
- Yâ Ebâ Hüreyre (Ey kedicik babası), diye hitap buyurdu.Bundan sonra bu isimle meşhûr olup, esas ismi unutuldu.
Bir başka kaynakta bunu kendisinin kısaca şöyle açıkladığı nakledilmiştir:"Bir kedi bulmuştum, onu elbisemin yeninde taşırdım; bundan dolayı Ebû Hureyre (kedicik babası) künyesiyle çağrılır oldum'' der.
Serkan YILMAZ